Dag 8 - Voor het eerst alleen autorijden

Voor vandaag had ik bedacht om met Evert en Jasmin het een en ander op een rijtje te zetten voor mijn activiteiten hierzo. Evert heeft nog best wel wat klussen voor in de tuin of schilderwerk e.d. en Jasmin zou het fijn vinden als ik af en toe wat voor haar doe als: Louis ergens mee naar toe nemen of een boodschapje doen ofzo. Dus dat is een beetje concreter geworden. In het kader daarvan heeft Evert mij vanmiddag uitgelegd hoe ik het zwembad moet schoonmaken. Maar ik ben vanmorgen voor het eerst alleen de weg op gegaan. Ik vond het eigenlijk niet eens zo spannend. Evert die was vandaag wezen vliegen en had de Hilux genomen, dus ik ging met de Aurion naar Nambour. Het ging best goed, alles ging veel makkelijker dan de eerste keer en ik was al veel relaxter. Ik ben eerst naar de Centrelink geweest om een Medicare kaart aan te vragen. Toen ik aankwam was er natuurlijk geen parkeerplek vrij, dus ik moest aan de andere kant van het gebouw parkeren. En ik stond voor de deur toen in ene iemand van de beveiliging mij aansprak of ik geïnteresseerd was om in de beveiliging te werken, dus ik vertelde waarom ik eigenlijk in Australië was en hij was al gelijk klaar met praten. Daarna ging ik dus naar binnen en er stond gelukkig maar 1 iemand voor mij en niet veel later was ik aan de beurt. Dus ik vraag aan die vrouw die klaar staat dat ik een Medicare kaart wil. Krijg ik een hele stapel papieren in mijn handen om in te vullen en mag ik nog een half uur wachten. Dus ik braaf alles ingevuld en eindelijk wordt ik dan geroepen. Alles wordt in de computer gezet en ik kan weer gaan. Dus die is er ook binnen 2 weken via de post. In de tussentijd heb ik tijdelijke kaart gekregen, eentje die is uitgeprint. Dus die nam ik mee als identiteitsbewijs voor mijn nieuwe rijbewijs. Ik ben namelijk gelijk doorgegaan naar de Australische RDW om een Australisch rijbewijs aan te vragen, maar dat mocht niet als ik niet 3 soorten identiteitsbewijzen heb die in Aus geldig zijn. En tot nu toe is alleen mijn paspoort geldig, dus ik moet nog een week wachten om door te kunnen gaan, want dan heb ik mijn bankpas en hopelijk ook mijn Medicare kaart. En dan komt er nog bovenop dat het activeren van sim kaart al weer niet is gelukt. Ik moest een creditcard nummer invoeren en dat heb ik zelf niet. Dus ik heb die van mijn vader gebruikt en als verificatie wordt er een bedrag tussen de $1 en $3 afgetrokken en dat moet ik dan invoeren, dus ik heb dat gedaan en ik mag het maar 3x keer proberen en hij heeft hem 3x niet geaccepteerd, dus ik heb nog steeds niets. En bij de vorige keer is dat ook gebeurt met Evert’s kaart en als ik dan bel naar hun, want dat kan wel als ik die simkaart in mijn telefoon heb zitten, dan zeggen dat ik het opnieuw moet doen. En als ik het opnieuw doe dan mag ik van hun niet meer dezelfde kaart gebruiken. Vet frustrerend dit ook gewoon, ik kan nu nog steeds niks. Naja na de glimlach van een baby op je schoot ontstaat er in ene weer wereldvrede lijkt het wel. Ik heb eind van de middag even de kindjes gepast zodat Jasmin en Evert even hun eigen ding konden doen. Na het eten heb ik ook mijn aller eerst luier verschoont. Ik weet niet waarom iedereen altijd zo zit te zeuren, het is echt super makkelijk om te doen. AL zijn de kinderen ook niet echt ziek, dus valt het weer gewoon mee en stinkt het zo. Maar ik ben bang dat dit een eerste van veel komende gaat worden.