Dag 146 - Bundaberg

9 maart 2018 - Bli Bli, Australië

Na een twee weken thuis, wilde ik eigenlijk al weer ergens naar toe gaan. En Jasmin had mij verteld dat het nu zeeschildpadden seizoen is in Bundaberg, dus ik ben afgelopen weekend voor 2 nachten naar Bundaberg gegaan om de schildpadden te zien aankomen op het strand en de eitje uit te zien komen. De organisatie en eerste dag waren een groot drama. Evert ging donderdag en vrijdag hobbyvliegen en was ook de nacht weg, dus hadden ze mij ‘geboekt’ om te werken die dagen. Ik had van te voren gekeken op Airbnb naar een leuk bed ergens dicht bij het strand en ik had er een gevonden in Innes Park, maar de avond van te voren had Jasmin het een en ander op gezocht en het bleek het verkeerde strand te zijn. Dus ik heb de avond voor dat ik weg zou gaan nog mijn plannen gewijzigd. Ik heb contact op genomen met de gastheer van mijn geboekte Airbnb, want ik zou minimaal 7 dagen van te voren moeten annuleren, maar dat zou wat moeilijk gaan aangezien ik het een dag van te voren had geboekt. Hij had nog nooit een annulering gehad en ik heb gevraagd of hij wat ko doen aan de prijs, want volgens Airbnb zou ik de nachten niet terug krijgen en hij gaat met ze bellen en kijken wat hij voor me kan doen. Nou zou het geen probleem zijn geweest als ik gewoon een beetje knap vervoer zou hebben, alleen is er bijna niks aan openbaar vervoer daar van zaterdagmiddag tot en met zondag. Maar ik had mijn trein daar naar toe al geboekt, van Nambour naar Bundaberg. Ik kwam daar rond 4 uur aan en ben met een shuttle naar een camping vlakbij het strand waar ik moest zijn gebracht. Ik heb daar de goedkoopste plek geboekt voor 2 nachten en heb gelijk het schildpadden centrum gebeld. Blijkt dus dat ze om 4 uur ’s middags sluiten en ik niet meer in kon voegen in de groep van zaterdagavond. Had gezien op Google Maps dat er ook een Turtle Walk was ergens in het bos, dat wilde ik dus dan maar zelf gaan doen. Heb eerst in het pikke donker door het bos moeten lopen voor 20 minuten met alle beesten die over je voeten lopen en koeien die in de nacht loeien; was niet mijn favoriete moment. Toen kwam ik eindelijk bij de plek aan en het bleek een stuk te zijn met kniehoog gras, zonder pad, dus doe maar niet. Maar ja toen moest ik dus ook weer terug lopen…Toen ik terug was bij de camping was het erg warm en waren de muggen echt overal. Met andere woorden: geen fantastische eerste dag, maar ik wist nu wel wat ik allemaal zou moeten doen om dingen te kunnen doen. De volgende dag werd ik al vrij op tijd wakker, 7 uur, maar in principe prima, want ik was de vorige dag al vroeg mijn tent in gekropen. Ik heb rustig op mijn gemak een ontbijtje gehaald bij de bakker en een bakje koffie, naar het park gelopen en het lekker op zitten eten aan het strand met uitzicht op de zee. Dat is wel lekker wakker worden kan je zeggen hoor. Daarna ben ik gelijk naar de supermarkt gegaan en heb een grote bus met muggen bescherming gehaald. Op de terug weg naar de camping heb ik het touristcentrum gebeld voor een kaartje voor de schildpadden tour, maar helaas was het allemaal volgeboekt voor de avond. Maar ze vroegen aan mij of ik dan op de wachtlijst wilde staan en als er een annulering was, dan zouden ze mij gelijk bellen. Ik heb natuurlijk ja gezegd, want dit was mijn laatste kans en ja hoor, ze geld mij rond 13.30 of ik nog steeds wilde komen, want ze hadden een annulering gekregen van iemand. Alleen heb ik geen credit card, dus ik kon niet aan de telefoon betalen, dus ik vroeg of dat ook ter plekke kon; kon niet. Ik zou het bij het informatiecentrum moeten betalen voor 16 uur. Naja, oké dan maar, ik zie wel hoe ik er kom, ik had 2,5 uur. Maar het informatiecentrum zit naast Bundaberg Railway Station en ik was in Bargara. Dat is of 25 minuten met de auto of 3 uur lopen. Eerst wilde ik proberen of ik kon liften met iemand, maar dat heb ik al snel op gegeven. Toen bedacht ik me dat er die dag iemand achter mijn tent is komen staan met een auto en daar had ik een gezellig gesprek mee gehad, misschien dat die zo aardig zou kunnen zijn om mij heen en weer te kunnen brengen. Maar helaas toen ik terug kwam bij de camping lag hij te slapen, die ga ik natuurlijk niet wakker maken. Ben een rondje over de camping gegaan en heb aan een stel mensen gevraagd of zij mij wilde brengen, maar zij zeiden dat ze al iets te veel hadden gedronken om nog veilig te rijden. Maar ze vroegen ook waarom ik daar naartoe moest en heb ze het hele verhaal verteld en je raadt nooit wat er toen gebeurde. De vrouw van het stel zei: ‘Oh, maar dan gebruik je toch mijn credit card. Geen probleem.’ Echt geweldig, heb ze gelijk op gebeld en zij heeft daar gegevens aan hun gegeven en ik heb haar het bedrag contant betaald. Super aardig van haar en ik kon die avond naar de schildpadden. De rest van de middag ben ik lekker in de zee gaan zwemmen.
 Ik moest er om 18.45 uur zijn, dus ik ging rond 18 uur lopen, nu was het nog licht en dan kon je in ene zien dat het best een leuk plekje was. Ik kwam daar aan en er waren best wek veel mensen, het was natuurlijk ook helemaal volgeboekt. Je kreeg een sticker met je nummer en groep er op en ik zat in groep 5 als nummer 9. Elke keer werd er een groep geroepen of een deel van een groep voor een tour op het strand. Rond 21.15 werd ik dan geroepen en we gingen met een stuk of 20/25 mensen nar het strand. We werden begeleid door een ranger en die bracht ons naar een nest dat ongeveer 8 weken oud was. Daar hebben we een beetje uitleg gekregen en zijn er omheen gaan staan. Uiteindelijk hebben we kunnen zien hoe de eitjes uitkwamen en hoe de kleine schildpadjes er uit kwamen. Eerst werden ze naar een klein nestje buiten de grond geseind met zaklantaarns en konden we ze bekijken. Daarna gingen ze rond met 2 schildpadjes zodat je ze kon aanraken en ook een foto konen maken, want dat was het enige moment dat foto’s/video’s mocht maken. En daarna gingen we allemaal in 2 lange rijen staan en werden ze losgelaten naar de zee. Het was best wel speciaal om zoiets te zien. Toen alle schildpadjes het water in waren konden we kiezen of we weer terug wilde gaan of nog mee wilde om te kijken hoe ze een nest uitgraven en alle eieren te tellen. Zo kunnen zij dan een percentage opstellen van hoeveel er nou uit zijn gekomen tegenover het aantal eieren dat de moeder heeft gelegd. Rond eenuur of 11 ging ik weer terug naar de camping lopen.
De volgende dag, maandag, werd ik rond 7.30 wakker ben gelijk lekker aan de slag gegaan met mijn spullen en tent inpakken. Heb de bus gepakt en ben naar het station gegaan. Daar heb ik gewacht totdat mijn tourbus was aangekomen, want vanwege alle regen zijn sommige stukken van de rails overgelopen, dus hebben ze een vervangende bus gestuurd. Het duurde wel wat langer dan de trein, maar we kregen van de maatschappij ook een lunch bij een wegrestaurant en daar heb ik lekker een hamburgertje gegeten. En vanuit Nambour ben ik weer met de bus terug naar huis gegaan. Thuis was ik helemaal kapot en gebroken, MAAR ik heb wel schildpadjes uit zien komen.

Foto’s

7 Reacties

  1. Eveline de Wilde:
    9 maart 2018
    Tsjongejonge Stijn, je moet er wel wat voor over hebben om de schildpadden te zien! Wel fijn dat het allemaal is goed gekomen!
  2. Martin:
    9 maart 2018
    Heremetijd Stijn,wat een verhaal en tegelijkertijd een belevenis van ongekende aard. En ja, in het donker aan de wandel, en ik weet hoe donker donker is! Men ziet gewoon niets en kan alleen maar voelen ruiken en gestoken en gebeten worden. Helemaal geweldig dat er mensen bestaan die even voor bankier spelen. Maar wat ben jij toch enorm vinding rijk om het toch maar klaar te spelen en er van te genieten. Ha bussen in zetten ter vervanging van het spoor die kon jij nog niet als ervaren DUTCH BOY. Geniet nog even verder en binnen kort jou moeder daar. Dan kunnen jullie samen door de donkere busch. Groetjes Mart
  3. Maarten:
    9 maart 2018
    Wel gaaf dat het je toch is gelukt en dat je schildpadden hebt gezien.
    Mooi avontuur man.
  4. Es:
    9 maart 2018
    Je hebt he5 gezien! Best wel cool hoor, wij zien zulks alleen maar op tv hihihi. Mijn koffer is al bijna helemaal gepakt, paar nachtjes nog en dan ben ik er ook! 😘
  5. Thea EICHHORN-HOOGSTADT:
    9 maart 2018
    Geweldig avontuur Stijn. Doe je goed
  6. Oma:
    9 maart 2018
    Wat een verhaal, maar het is je allemaal gelukt. Leuk hoor dat kleine schildpadje.
    Nu het duurt nog maar een paar dagen dat je moeder er is. Gezellig hoor en geniet er samen van
    Oma
  7. Lea timmer:
    11 maart 2018
    Wat een leuk verslag weer en wat fijn dat het allemaal nog gelukt is met met het kaarrtje
    Gr Lea